“Maar hoe is ze (de natuur) werkelijk? Zal de natuur zich altijd zo voordoen als we haar tegemoet treden, dus onvermijdelijk gebonden blijven aan onze stemmingen, ons gemoed, onze ziel? Er bestaat een subtiele dialectiek tussen onze ziel en de natuur, tussen innerlijk en uiterlijk, binnen en buiten, tussen veruitwendiging en verinnerlijking, tussen vertrouwd en vreemd”.
Ton Lemaire, Met open zinnen.